بروز زلزله هاي شديد بخصوص در شهرهاي بزرگ مي تواند آسيبهاي انساني گسترده‌اي را بهمراه آورد. شكبه حمل و نقل براي نجات جان و مجروحين زلزله را ارائه سريع و خدمات درماني به آنان ، نقش اساسي دراد. لذا از شبكه حمل و نقل بعنوان شريان حياتي نامرده مي‌شود. براي كاهش آسيبهاي انساني احتمالي زلزله در هر شهر يا منطقه‌اي نيازمند به ارزيابي عملكرد شبكه حمل و نقل در پاسخگويي به تقاضا، براي سفرها ي امدادي بعد از زلزله مي باشيم تا بتوايم ضمن كسب آمادگي لازم براي مقابله با بحران، اولويت بندي اجزاء شبكه را از نظر بازسازي تعيين نماييم.

در اين سمينار به ارزيابي عملكرد شبكه حمل و نقل براي انجام سفره هاي امدادي بعد از بروز زلزله با توجه به عرضه و تقاضا پرداخته شده است روش ارائه شده داراي پنج مرحله است.

ابتدا سناريو هاي مختلف زلزله تعين مي گردد. سپس ميزان آسيبهاي احتمالي شبكه حمل و نقل و وضعيت مراكز امدادي (عرضه) و تعداد مجروحين (تقاضا) شبيه سازي مي گردد. براي اينكار از نمونه سازي مونت كارلو و LHS و توابع خرابي اجزاء آسيب‌ ديده شبكه بدست مي آيد در مرحله بعدي توزيع و تخصيص سفرها انجام مي‌شود و سرانجام معيارهاي ارزيابي شبكه، مانند زمان سفر براي هر سناريو برآورد مي گردد. در اين سمينار شبكه هاي مختلفي مورد تحليل قرار گرفته است. به كمك اين روش مي توان ضمن ارزيابي شبكه حمل و نقل بعد از زلزله، به برآوردي از وضعيت بحران بعد از زلزله دست يافت. همچنين مسيرها را اوليت بندي نموده و براي توسعه يا ايجاد دست يافت. همچنين مسيرها را اوليت بندي نوده و براي توسعه يا ايجاد راههاي جديد تصميم گيري كرد. مراكز امدادي موجود را از نظر انجام تقويت اوليت بندي كرده و يا مراكز امدادي جديد را امكان يابي كرد، براي اوليت بندي كرده و يا مراكز امدادي جديد را مكان يابي كرد. براي مديريت بحران و كنترل ترافيك پيش‌‌بينيها لازم انجام داده و تاثير آنها را در عملكرد اجزاء شبكه حمل و نقل محاسبه كرد. اين روش جداي از زلزله مي تواند در مورد ديگري كه شبكه حمل و نقل اعم ا شهري يا منطقه اي در معرض آسيب و كاهش ظرفيتهاي احتمالي قراي مي گيرد. مانند بارش باران يا برف سنگين و بروز تصادفات يا بمبارانهاي هوائي مورد استفاده قرار گيرد.