خلاصه

در اين فصل و فصل بعد به بررسي آزمايشاتي مي پردازيم كه در طي آنها، جهش زايي آلودگي هاي مختلف هوايي (ذرات معلق) مورد مطالعه قرار مي گيرند. هدف از اين فصل بررسي تاثير آلودگي هوا بر روي جمعيت يك منطقه است. جهش زايي تركيبات آلي جدا شده (EOM) از ذرات معلق توسط آزمايشهاي مختلفي از جمله كشت سالمونتلا، متد ترميم DNA در سلول هاي كبد موش و آزمون ميكرونوكلئوس در موش، مورد بررسي قرار گرفته است. ذرات معلق از 13 ناحيه شانگهاي در تابستان 92 جمع آوري شدند. با جداسازي اسيد باز، تركيبات به سه جز اسيدي، بازي و خنثي تقسيم مي شوند. جز خنثي، توسط كروماتوگرافي خود به سه زير جزء تقسيم مي‌شود. القاي جهش هاي بازگشتي در نمونه هاي زمستان بيشتر از نمونه هاي تابستان بود. جهش زايي هاي مستقيم و غيرمستقيم مورد بررسي قرار گرفتند. موتاژني با موش TA98 سالمونلا شناسايي مي شود و نه با موش TA100. بيشترين ميزان جهش زايي در جزهاي اسيدي، آروماتيك و قطبي از نمونه هاي تابستاني مشاهده شدند. نمونه‌هاي زمستاني فرق مشخصي با نمونه هاي تابستاني نداشتند. رابطه اي بين پراش منطقه‌اي EOMها بدست نمي آيد ولي روابط زماني و مكاني براي قوه جهش زايي ذرات معلق وجود دارد. تمامي روش هاي آزمايشگاهي به كار برده شده، در تمامي موارد پاسخ مثبت دادند.